فرانسیس لکلرک: مصاحبه با یک هنرمند با استعداد

فرانسیس لکلرک  یک استاد هنگ‌درام است که در ادامه مصاحبه با او را می‌خوانید.

• کمی از خودتان بگویید.

 نام من فرانسیس لکلرک است و یک هنرمند مستقل از منطقه Lévis در کبک هستم. من به صورت پاره وقت کار می کنم و بقیه وقتم به موسیقی، یا آهنگسازی یا توسعه پروژه های جدید اختصاص دارد. در حدود یک سال گذشته، من دروس و کارگاه‌های آموزشی برگزار کرده‌ام که به من کمک می‌کند تا به جایی که می‌خواهم باشم نزدیک‌تر شوم و آثار موسیقایی حرفه‌ای بسازم. من به آنچه در زندگی می‌خواهم به آن برسم ایمان دارم.

• چگونه هنگ‌درام را کشف کردید؟

یک روز صبح در سال 2016 در حال گشت و گذار در اینترنت بودم و با ویدیوی یوکی کوشیموتو در حال نواختن اسپیس درام مواجه شدم. یک کلاسیک واقعی. من در مورد صدا وسواس خاص خودم را دارم و بعد از تحقیقات بیشتر متوجه شدم که یک جامعه بین المللی کامل هندپن وجود دارد و اینجا جایی بود که به دام هنگ‌درام افتادم! از 10 سالگی نواختن درام را یاد گرفتم اما در اواخر نوجوانی آن را رها کردم.

با این حال، به محض اینکه هندپن را کشف کردم، متوجه شدم که در طول سال‌هایی که نمی‌توانستم خودم را آزادانه از طریق موسیقی بیان کنم، چه خلأ بزرگی در من وجود داشته است.

• آیا می توانید در مورد جامعه نوازندگان هندپن در کبک به ما بگویید؟

جامعه هندپان در کبک ترکیبی شگفت انگیز از شخصیت های رنگارنگ، افراد شگفت انگیز و نوازندگان الهام بخش است. گردهمایی‌های سالانه ما مانند یک گردهمایی خانوادگی است. من دوست دارم آلبومی را با همه هنرمندان مختلف جامعه کبک ضبط کنم زیرا استعدادهای زیادی برای نمایش در اینجا وجود دارد.

• آلبوم جدید شما به نام «تکه ها» در حال حاضر منتشر شده است. در خصوص آلبوم برای ما بگویید.

این آلبوم برای من موفقیت بزرگی بود. من اغلب می گویم که موسیقی چیز ملموسی نیست. بنابراین وقتی توانستم این پروژه را به واقعیت تبدیل کنم، برای من یکی از پر افتخار آفرین ترین دستاوردها تا به امروز است. این یک نقطه عطف واقعی است. پایان یک فصل و شروع یک فصل جدید.

این آلبوم عمیقا شخصی است و مدتی طول کشید تا «تحرک» را برای شروع سفر پیدا کنم. ایجاد و تولید موسیقی برای آسیب پذیر کردن خود و همچنین راهی برای ابراز آزادانه خود است. این تجربه خیلی بیشتر از انتشار یک آلبوم بود. به سختی می توانم احساساتم را در مورد آن در قالب کلمات بیان کنم.

• چه سازهایی در آلبوم وجود دارد؟

ابتدا باید از تک تک سازندگانی که قلب و روح خود را برای ساختن سازها صرف کرده اند تشکر کنم. بدون آنها هیچ جادویی وجود نخواهد داشت!

Panacea Sonora – C# AnnaZiska

Jan Borren – D Kurd

Makai – D Harmonic Lora

Yishama – Eb Aegean

Makai – E Kurd

Muta – F Pygmy

RAV – G Pygmy

همچنین دو همکاری با چند نوازنده بسیار با استعداد وجود دارد: “Mirage” با سونیا ژونت در چنگ و “Sidéral” با میشل دوچارم در فلوت بومی آمریکا.

• آهنگ مورد علاقه شما از آلبوم کدام است و چرا؟

سؤال خوبی بود! هر اثر منحصر به فرد است و پیام خاص خود را دارد. اگر با غریزه درونی ام پیش بروم، می گویم «تکه ها». این قطعه یک روز غروب تنها در خانه به ذهنم رسید. وقتی هندپن را می‌نواختم، ملودی‌ها شروع به پخش شدن می‌کردند و احساس می‌کردم که با چیزی که می‌نوازم یکی شده‌ام. انگار قبلاً این ملودی‌ها را اجرا کرده بودم. گاهی اوقات چندین ساعت یا حتی چند روز روی یک قطعه کار می کنم اما این بار متفاوت بود. به نظر من “Fragments” مفهوم آلبوم را کاملاً توصیف می کند.

• آیا روش خاصی برای آهنگسازی دارید؟

با سازی مانند هنگ‌درام، به راحتی می توان خود را رها کرد و الهام گرفت. این کاملاً متفاوت است که بتوانید به روشی «ساختارمندتر» آهنگسازی کنید. زندگی روز به روز در حال پیشرفت است و موسیقی من این تکامل را دنبال می کند.

من همچنین دوست دارم تصاویر را کمی شبیه به دنیای فانتزی تجسم کنم. آهنگ «تعادل» بیانگر دوگانگی بودن در لحظه حال و رویارویی با گذشته و آینده است. الهام این اثر از تصور طناب‌بازی بود که روی کابل راه می‌رفت و تعادلش را حفظ می‌کرد تا سقوط نکند.

در این تصویر کابل زمان حال و هر طرف را به ترتیب به عنوان گذشته و آینده نشان می دهد. گاهی اوقات تصمیم می‌گیرم احساسات را از طریق موسیقی بیان کنم و بنابراین اجازه می‌دهم با شهود و ملودی‌هایی که خلق می‌کنم هدایت شوم.

• در برای ضبط آلبوم خود از چه چیزی استفاده کردید؟

میکروفون:

Neumann BCM 104

فت هد آبشاری

سنهایزر e914

سنهایزر MD421

سنهایزر e902

سنهایزر MD441

پیش تقویت کننده ها:

Classic API VP312

مبدل ها:

Antelope Zen Studio

• اگر در یک جزیره بیابانی بودید و فقط می توانستید یک هندپن داشته باشید، آن کدام بود؟

من می گویم F Low Pygmy. با این مقیاس است که می توانم به راحتی به دنیای خودم شیرجه بزنم. فواصل فرعی و بزرگ آن دائماً ما را بین دو قلمرو مختلف منتقل می کند. این مقیاس پنتاتونیک را می‌توان برای نواختن‌های درون‌گرایانه‌تر یا حتی مراقبه‌ای اما بدون محدود کردن امکانات ترکیبی مانند برخی از مقیاس‌های همان سبک استفاده کرد. این یک مقیاس کامل، نرم، عمیق و درخشان است. «متامورفوس» و «On & Hon» در این مقیاس پخش می‌شوند.